Chęć Zemsty&Podziękowania

Chęć Zemsty&Podziękowania
Na początek nic do mnie nie docierało. Nie mogłam sobie tego wybaczyć. Dlaczego.-pytałam się niewiadomo kogo. Nic mi nie dawało spokoju. Moje powieki opadały i się podnosiły. Miałam stan nieprzytomności, nic do mnie nie docierało, ale trudno. Trzeba było walczyć, walczyć za Deza, który umarł z mojej winy. Miałam teraz ochotę się zabić. Nienawidziłam Zacka. Nie wiedząc, co robię, wstałam z łóżka już o własnych siłach i podeszłam do Zacka. Wzięłam nóż, który leżał na stole i już miałam zamiar wbijać mu go w klatkę piersiową, gdy nagle od tyłu złapał mnie Austin. Odciągnął jak najdalej od Zacka i wyrwał nóż z ręki. Wiedział, że jest mi źle, ale jego miłość do mnie mogła zniszczyć nawet najgorsze przeciwności. Po chwili mnie pocałował. To było inne, lecz przyjemne uczucie. Całował mnie dopóty, dopóki nie wyszłam ze stanu "nietrzeźwości'' i niepokoju.
-Ally.-powiedział swoim czułym głosem.-Już ci lepiej.
-O tak Austin, dziękuje.-powiedziałam prawie ze łzami w oczach i się mocno do niego przytuliłam.-Dobra. Koniec już tych czułości. Chodźmy lepiej do Trish.
Rozmowa z Trish była bardzo ciężka, lecz wkrótce wszystko do niej dotarło. Teraz nie pozostało nam nic innego, jak czekanie, aż ta cała sytuacja się wyjaśni. Nie wiedzieliśmy gdzie się podziała Jessie, lecz jednak, aż tak bardzo nie interesowała nas ta osoba. Mogła sobie być, gdzie chciała. Ja i tak od początku przewidywałam, że ona jest dziwna i tak już pozostało. Niestety, ale nic tego nie zmieni.
*Oczami Ally, kilka dni później*
Wreszcie.-pomyślałam.-Wreszcie.-krzyknęłam. Wreszcie stąd wyszłam razem z moimi przyjaciółmi. Mój zachwyt był ogromny, ponieważ nie musiałam leżeć i przechodzić operacji w szpitalu. W tamtym nie wiem ile spędziłam czasu, a tu proszę. Niestety, ale uśmiech zszedł mi z twarzy, gdy zobaczyłam to, co było prze de mną...

****************************************
Tak jak wcześniej obiecywałam, dodaje dwa rozdziały. Wg mnie jest nudny, a także jest o niczym. Nie ma tu nic takiego nadzwyczajnego. Myślę, że powoli tracę swój zapał i motywację do pisania. Wy w ogóle mnie nie motywujecie. Mało rozdziałów na pewno mnie nie zachęca do pisania kolejnego rozdziału, więc nie chcąc, czy nie, wprowadza żelazną zasadę:

Czytasz=Komentujesz
Komentujesz=Mobilizujesz
Mobilizujesz=Dostajesz nowy rozdział

Pozdro-Crystal